"Królowie Clonmelu" Zwiadowcy #8 - John Flanagan

Sekta, walka o tron, walka o władzę...

Tytuł: "Królowie Clonmelu"

Seria: Zwiadowcy #8

Autor: John Flanagan

Gatunek: fantasy

Ilość stron: 472

Wydawnictwo: Jaguar

Wydanie: 2011

Moja ocena: 10/10

"(...) ulec pokusie oznaczało poddać się słabości."

Coraz większymi krokami zbliżamy się do końca naszej wspólnej przygody z Willem, Haltem, Alyss i całą resztą. Jednym słowem koniec ze Zwiadowcami… Ale czy aby na pewno? Przecież zawsze można sięgnąć jeszcze raz i jeszcze raz i jeszcze raz po tę wspaniałą lekturę. Czyż nie?

"(...) w obliczu cierpienia i śmierci nawet najgroźniejszy, krwiożerczy nikczemnik przeistacza się w szlochającego pętaka."

Tę recenzję pragnę rozpocząć nieco inaczej. Mianowicie wyobraźcie sobie, że nadszedł czas spotkania z waszym ukochanym przyjacielem, oczekujecie go niecierpliwie. Zdajecie sobie sprawę, że już dawno powinien się pojawić, nie wiecie, czym to jest spowodowane. Zaczynacie się martwić… Co byście wtedy zrobili? W takiej właśnie analogicznej sytuacji stoi Will. Udaje się coroczny Zlot Korpusu Zwiadowców. Z niecierpliwością czeka na Halta. Niestety po nim ani śladu. W końcu dowiaduje się,  że jego mentor ma niezwykle ważną sprawę do załatwienia. Jednocześnie dowiaduje się, że Crowley, stojący na czele  elitarnej grupy, ma dla niego propozycję nie do odrzucenia. O ile to możliwe, ma przystąpić do grupy nadzwyczajnej, jeszcze bardziej strzeżonej niż Zwiadowcy… Na czym będzie to polegało? Razem z Haltem oraz Horace’m będą stawiali czoła największym zagrożeniom dla Araluenu. 

"(...) ktoś, kto przed walką nie odczuwa ani trochę lęku, nie jest wcale bohaterem, a raczej głupcem i to nadmiernie pewnym siebie."

Tym razem jest to sekta Odszczepieńców, którzy wyznają wiarę w Złotego Boga Alsejasza. Jest to jednak tylko przykrywka. Tak naprawdę dążą oni do opanowania całej Hibernii, a następnie królestwa Ducana. Zwiadowcy muszą jak najszybciej położyć temu kres. Faktem sprzyjającym dla naszych bohaterów jest to, że nasz przyjaciel Halt pochodzi właśnie z Hibernii. Mało tego jest jakby to ująć prawowitym królem Clonmelu…

Naprawdę coraz częściej zastanawiam się, czym jeszcze zaskoczy mnie John Flanagan… No cóż autor tak wykreował bohaterów, że jesteśmy całym sercem za nimi. Nie jesteśmy w stanie oderwać oczu od linijek,  a raczej serca od zwiadowców i młodego rycerza. Nie można absolutnie narzekać na nic, no może z wyjątkiem na parę, w rzeczywistości nic nieznaczących błędów językowych. Akcja jest wciągająca, porywająca, wartka. Po prostu nawet jeśliby ktoś chciał na upartego znaleźć jakieś minusy tej lektury, powiadam, nie znajdzie! Jest to arcydzieło! 

"- Domyślasz się. dokąd dostaniesz przydział?

Clarke potrząsnął głową.(...)

- Jestem pewien, że przypadnie ci jakiś przytulny, spokojny zakątek - rzekł Andross, jego nauczyciel.(...)

- Poradzisz sobie - zapewnił go Will.

Clarke zaśmiał się.

- Spokojny będzie każdy zakątek, w którym nie usłyszę chrapania Androssa - stwierdził.

Andross uniósł brwi i zerknął z ukosa na swego ucznia.

- Ach, tak? W takim razie módl się, żebyś nie dostał lenna sąsiadującego z moim, bo istnieje obawa, że tam również będziesz słyszał jak chrapię!"